BellekYönetimi

Uygulama belleğini artırmak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: SD karta uygulama taşıma. Gereksiz dosyaları silme. Bellek yönetimi optimizasyonu. Hız aşırtma. Uygulama belleğini artırırken cihazın teknik özellikleri ve işletim sistemi sürümünün dikkate alınması önerilir.

Lvalue (sol değer), bellekte tanımlanabilir bir konuma (adrese) sahip olan nesneleri ifade eder. Rvalue (sağ değer) ise lvalue olmayan her şeyi ifade eder. C++11'den önce sadece lvalue ve rvalue olmak üzere iki olası değer kategorisi vardı.

Çöp toplayıcılar, genellikle sabahın erken saatlerinde veya akşam geç saatlerde, normal çalışma saatlerinden önce ya da sonra atık toplamak için çalışırlar. Garbage Collector (GC) ise, .NET platformunda, uygulama tarafından artık kullanılmayan nesneleri tespit edip belleği temizleyerek bellek sızıntılarını önlemek ve uygulamanın performansını optimize etmek için çalışır. GC'nin tam olarak ne zaman çalışacağı kesin olarak belirlenemez, ancak bazı koşullar tetikleyici olabilir: Yönetilen belleğin dolu olması. Genç nesnelerin toplanması (Generation 0). Manuel çağrı (GC.Collect() metodu ile). Uygulama performansını korumak.

Above 4G Decoding, sistem belleğinin 4 GB'ın üzerindeki bellek adresleme sınırlamalarını aşmasını sağlayarak, bileşenlerin daha iyi performans göstermesini sağlar. Bu özellik, genellikle 4 GB'tan fazla bellek gereksinimi olan bileşenlerle (örneğin, birden fazla ekran kartı veya yüksek performanslı depolama cihazları) çalışırken etkinleştirilir. Ancak, sisteminizde bu tür bileşenler yoksa veya kullanım senaryonuz için gerekli değilse, bu özelliği etkinleştirmenize gerek yoktur. Ayrıca, "Above 4G Decoding" özelliğinin etkinleştirilmesi, RAM tüketiminde artışa neden olabilir. Özelliğin işlevi ve aktif edilip edilmemesine ilişkin karar, sisteminizin donanım bileşenlerine ve kullanım senaryonuza bağlıdır.

RAM ataması, genellikle işletim sistemi veya BIOS ayarları üzerinden yapılabilir. İşletim sistemi üzerinden RAM ataması: 1. Windows Görev Yöneticisi'ni açın. 2. Görev çubuğunu sağ tıklayıp "Görev Yöneticisi"ni seçin (Ctrl+Shift+Esc). 3. "Performans" sekmesinde, kaç fiziksel RAM yuvasının boş olduğunu görebilirsiniz. BIOS üzerinden RAM ataması: 1. Bilgisayarınızı açın ve BIOS ekranına girmek için açılışta DEL veya F2 tuşuna basın. 2. BIOS ekranında, yeni RAM'in doğru şekilde tanındığını kontrol edin. Uygulamalara RAM ataması: 1. Windows Görev Yöneticisi'nde, "İşlemler" sekmesinden hangi uygulamanın ne kadar RAM kullandığını görebilirsiniz. 2. Bir uygulamaya sağ tıklayıp "Öncelik Ata" seçeneğini seçerek düşük öncelik atayabilirsiniz. RAM yükseltme işlemi için, bilgisayarın anakartının desteklediği RAM türünü ve maksimum kapasitesi kontrol edilmelidir.

Chrome şerit modu, Chrome tarayıcısında sekmeli belge arayüzünü (TDI) ifade edebilir. Ayrıca, Chrome'da "kaydırılabilir sekme şeridi" adlı bir özellik de bulunmaktadır. Bunun yanı sıra, Chrome'da "film şeridi" benzeri ekran görüntüleri alma özelliği de mevcuttur.

"Chrome bellekten tasarruf etmek için bazı içerikleri kaldırdı" ifadesi, Chrome tarayıcısının, arka planda uzun süre kullanılmayan sekmelerin belleğini boşaltmak için bu sekmeleri kapattığını ifade eder. Bu işlem, etkin sekmeler ve çalışan diğer uygulamalar için bellekte yer açmak amacıyla yapılır. Bellek tasarrufu özelliğinin kapatılması, tarayıcının performansını olumsuz etkileyebilir, özellikle de çok sayıda sekme açıksa.

Heap yükleyici, heap belleğinin yönetiminden sorumlu olan bir yazılım bileşenidir. Heap, dinamik bellek ayırma için kullanılan bir bellek alanıdır. Heap yükleyici, genellikle şu işlemleri gerçekleştirir: Bellek ayırma. Bellek işaretçisi geri dönüşü. Belleğin serbest bırakılması. Heap yükleyici, farklı programlama dillerinde manuel olarak yönetilebilir (C, C++ gibi) veya çöp toplayıcı (garbage collector) tarafından otomatik olarak yönetilebilir (Java, Python gibi).

Ubuntu sunucuda bellek kullanımını azaltmak için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: Gereksiz servisleri kapatmak: `systemctl stop [servis-adı]` komutuyla gereksiz servisleri kapatmak, bellek kullanımını azaltabilir. Önbellekleme yapmak: Redis veya Memcached gibi önbellekleme çözümleri kullanarak RAM kullanımı azaltılabilir. Swap alanını optimize etmek: Swap alanı düşükse, `fallocate`, `chmod`, `mkswap` ve `swapon` komutlarıyla artırılabilir. Bellek sızıntılarını önlemek: `valgrind` veya `memcheck` gibi araçlarla bellek sızıntılarını tespit edip önlemek, bellek kullanımını düzenler. Arka plan süreçlerini kontrol etmek: `ps aux` komutuyla en fazla bellek tüketen süreçleri belirleyip `kill -9 [PID]` ile sonlandırmak, bellek kullanımını azaltır. Bellek kullanımını azaltmak için `free -m`, `vmstat 1`, `top` veya `htop` gibi komutlarla bellek kullanımını düzenli olarak izlemek faydalı olabilir. Bu işlemleri uygulamadan önce önemli verilerin yedeklenmesi önerilir.

Mem Reduct, bilgisayarın RAM kullanımını optimize eden, açık kaynak kodlu bir yazılımdır. Başlıca işlevleri: Bellek analizi. Bellek bloklarının yeniden düzenlenmesi. Gerçek zamanlı bellek yönetimi. Önbellek temizleme. Bu sayede, özellikle uzun süre kullanılan ve çok fazla uygulama açılan sistemlerde bellekte biriken gereksiz veriler nedeniyle oluşan performans düşüşü önlenir.

VMware'de bellek yönetimi için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Bellek ayarları: Ballooning ve swapping gibi teknikler ile fiziksel bellek yetersiz kaldığında bellek daha verimli kullanılabilir. Rezervasyonlar ve limitler: VM'lere minimum ve maksimum bellek sınırları koyarak kaynak dağılımı kontrol edilebilir. Bellek aşırı tahsisi (overcommitment): ESXi, bellek aşırı tahsis yetenekleri ile daha fazla VM çalıştırmayı mümkün kılar, ancak bu durum iyi yönetilmediğinde performans düşüşüne neden olabilir. Transparent page sharing: Aynı içeriğe sahip sayfaların yalnızca bir kez depolanmasına izin vererek fiziksel bellek sayfalarının kullanımından tasarruf sağlar. Bellek sıkıştırma: Çekişme yüksek olduğunda sayfaları sıkıştırarak belleği geri kazanmaya çalışır. Bellek yönetimi yaparken, uygulamaların bellek tüketimi dikkatle izlenmeli ve optimal bir bellek tahsis oranı belirlenmelidir.

Photoshop'ta bellek kullanımını azaltmak için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: Bellek kullanımını sınırlamak: Photoshop'un "Preferences > Performance" bölümünden "Memory Usage" ayarını düzenleyerek kullanılabilecek RAM miktarını sınırlamak. Büyük dosyaları bölümlere ayırmak: Çok katmanlı veya yüksek çözünürlüklü dosyaları bölerek her bölümü ayrı işlemek. Gereksiz sekmeleri ve dosyaları kapatmak: Kullanılmayan proje ve dosyaları kapatmak. Cache (önbellek) seviyelerini ayarlamak: "Performance" sekmesinde "Cache Levels" ayarını değiştirerek önbellek seviyelerini ayarlamak. Scratch disk ayarlarını yapmak: "Edit > Preferences > Scratch Disks" bölümünden RAM yetersiz kaldığında kullanılacak disk alanını belirlemek. Görsel çözünürlük ve katman yönetimini optimize etmek: Gereksiz derecede yüksek çözünürlük kullanmamak ve gereksiz katmanları birleştirmek. Arka plan süreçlerini azaltmak: Photoshop dışında açık olan diğer programları kapatmak. Gereksiz eklentileri devre dışı bırakmak: Kullanılmayan eklentileri "Help > Manage Plugins" bölümünden kapatmak. Otomatik kaydetme aralığını uzatmak: "Preferences > File Handling" kısmında otomatik kaydetme aralığını 15-30 dakikaya çıkarmak. Adobe, diğer temel sistem uygulamalarının performansını etkileyebileceğinden, bilgisayar belleğinin %85'inden fazlasının Photoshop'a ayrılmamasını önermektedir.

Mavi ekranda "memory management" ifadesi, "hafıza yönetimi" anlamına gelir ve bilgisayarın bellek alanında meydana gelen bir arızayı bildirir. "Memory management" mavi ekran hatası, genellikle şu nedenlerden kaynaklanır: Bellek (RAM) arızası. Bellek uyumsuzluğu. Sürücü ve donanım sorunları. Bu hatayı çözmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: Bellek testi: MemTest86 gibi yazılımlarla RAM'in hatalara karşı test edilmesi önerilir. Sistem taraması: Windows Bellek Tanılama Aracı'nın çalıştırılması ve SFC/scannow komutunun kullanılması faydalı olabilir. Donanım kontrolü: CPU'nun yuvaya doğru şekilde yerleştirildiğinden emin olunmalıdır. Bellek hatalarında yanlış işlemler diske zarar verebileceğinden, bu tür durumlarda dikkatli olunmalıdır.

Paging ve Segmentation, bellek yönetimi teknikleridir. Paging, belleğin sabit boyutlu bloklara (sayfa - page) bölünmesidir. Segmentation, belleğin değişken boyutlu bölümlere (segment) bölünmesidir. Modern sistemler, her iki tekniğin avantajlarından yararlanmak için genellikle bu iki yöntemi birlikte kullanır.

Statik değişkenler, statik bellek bölgesinde saklanır. Bu bölgede yer alacak değişkenler, program başlamadan önce belirlenir. Statik bellek bölgesinde tutulan bazı değişken türleri: global değişkenler; sabitler; static olarak tanımlanmış lokal değişkenler.

Bilgisayarda bellek yönetimi için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: Arka planda çalışan gereksiz uygulamaları kapatmak. Başlangıçta otomatik olarak başlayan uygulamaları kontrol etmek ve gereksiz olanları devre dışı bırakmak. Sistem dosyası önbelleğini düzenli olarak temizlemek. Yeterli miktarda RAM'e sahip olduğundan emin olmak. İşletim sistemlerinde bellek yönetimi, ayrıca şu yöntemlerle de gerçekleştirilir: Sanal bellek kullanımı. Sayfalama. Segmentasyon. Programlama dillerinde bellek yönetimi ise manuel veya otomatik olarak yapılabilir. Manuel bellek yönetimi. Otomatik bellek yönetimi.

Bellek izolasyonu ve bellek bütünlüğü arasındaki temel fark, işlev ve kapsamlarıdır: Bellek izolasyonu, Windows'un önemli temel işlemlerini bellekte yalıtarak kötü amaçlı yazılımlardan korur. Bellek bütünlüğü, bellek izolasyonu özelliğinin bir alt kümesidir ve kritik sistem süreçlerini ve bellek bölgelerini potansiyel tehditlerden izole eder. Özetle, bellek izolasyonu genel bir koruma sağlarken, bellek bütünlüğü daha spesifik olarak kritik bellek bölgelerinin güvenliğini sağlar.

VMmem yüksek bellek kullanımını düzeltmek için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: Gereksiz arka plan programlarını kapatmak. Windows 10'da Linux için Windows Alt Sistemi (WSL) yeniden başlatmak. `wslconfig` dosyasına kod eklemek. Bilgisayarın yeniden başlatılması. Bu yöntemler sorunu çözmezse, BIOS üzerinden sanallaştırmayı devre dışı bırakmak veya Windows Sandbox özelliğini kapatmak gibi daha ileri çözümler denenebilir. Eğer sorun devam ederse, Microsoft'un acil düzeltme (hotfix) yayınlayıp yayınlamadığını kontrol etmek için Windows Update üzerinden "Güncellemeleri Denetle" seçeneği kullanılabilir. Bu tür teknik işlemler sırasında verilerin kaybolması veya sistemin zarar görmesi riski olduğundan, önemli bilgilerin yedeklenmesi önerilir.

AutoCAD'de RAM kullanımını azaltmak için aşağıdaki yöntemler uygulanabilir: Gereksiz özellikleri devre dışı bırakmak: Kullanılmayan araç çubuklarını ve paletleri kapatmak. Bilgi Merkezi'ni (InfoCenter) kapatmak: Bu özellik, özellikle birden fazla dosya açıksa bellek tüketebilir. Grafik kalitesini düşürmek: "Options" diyalog kutusunda "System" sekmesini seçip "Graphics Performance" kaydırıcısını daha düşük bir değere ayarlamak. Donanım hızlandırmasını kapatmak: "Options" diyalog kutusunda "System" sekmesinde "Hardware Acceleration" seçeneğini işaretlemek. İmleç boyutunu ve kalitesini ayarlamak: "Options" diyalog kutusunda "Display" sekmesinde "Cursor Size" ve "Cursor Quality" ayarlarını düşürmek. Gereksiz verileri temizlemek: Kullanılmayan bloklar, katmanlar ve nesneleri temizlemek. Büyük dosyaları bölmek: Büyük projeleri daha küçük dosyalara ayırmak. Sistem gereksinimlerini kontrol etmek: AutoCAD'in gereksinimlerini karşılayan bir bilgisayar kullanmak. Ayrıca, AutoCAD'in en son sürümünü kullanmak ve gerekli sistem güncellemelerini yapmak da performansı artırabilir.

Int ve Integer arasındaki temel farklar şunlardır: Int: İlkel (primitive) bir değişken tipidir. Sadece değer tutar, null olamaz. Metodu yoktur. 32 bitlik veri taşır ve değeri değişebilir (mutable). Integer: Bir sınıftır, metotları mevcuttur. Nesne oluşturunca çok yer tutar. Null değerlere izin verilir. Nesnelerin değeri değişmez (immutable), değeri değiştirmenin tek yolu yeni bir nesne oluşturmaktır. Performans açısından, mecbur kalmadıkça Integer yerine int kullanılması daha mantıklıdır.