Uzaydaki astronotlar, uzayda geçirdikleri her ay için dünyada yaklaşık bir yıl yaşlanır. Bu durum, uzayda yer çekimsiz ortamda uzun süre kalmanın kas kütlesi erimesine, kemik yoğunluğunun azalmasına ve vücudun çeşitli bölgelerinde iltihaplanma, genomik istikrarsızlık gibi sorunlara yol açmasından kaynaklanır. Örneğin, Uluslararası Uzay İstasyonu'nda 286 gün geçiren NASA astronotları Butch Wilmore ve Suni Williams, Dünya'ya döndüklerinde fiziksel görünümlerinde belirgin değişiklikler ve sağlık sorunları yaşamış, adeta 9 ayda 10 yıl yaşlanmış gibi görünmüşlerdir. Zamanın göreceliği teorisi ise, uzayda Dünya’dan daha yüksek bir hızda hareket eden ve daha düşük bir yerçekimi kuvvetine maruz kalan bir astronotun saatinin, Dünya’daki bir insanın saatinden daha yavaş işleyeceğini ve bu nedenle astronotun Dünya’ya döndüğünde, Dünya’daki insanlardan daha az yaşlanmış olacağını öne sürer.