AntikDönem

Roma İmparatoru Hadrianus, M.S. 130 yılında Antalya'yı (o zamanki adıyla Attaleia) ziyaret etmiştir. Hadrianus'un Antalya'da başka ne yaptığına dair belgelerde bilgi bulunmamaktadır.

Traklar, Antik Çağ'da günümüzdeki Doğu Trakya, Bulgaristan ve Kuzey Yunanistan'da yaşamış bir kavimdir. Bazı özellikleri: Dil: Satemik bir dil konuşmuşlardır, ancak yazı dili geliştirememişlerdir. Kültür: Madencilik, çömlekçilik, dericilik ve oymacılık gibi alanlarda gelişmişlerdir. Ekonomi: Ziraat ve hayvancılıkla uğraşmışlardır. Askeri Yapı: Asiller süvari, halk ise piyade olarak orduda yer almıştır. Mitoloji: Eski Yunan mitlerinden Dionysus ve Orpheus karakterlerini yaratmışlardır. Traklar, MÖ 4. yüzyılda Büyük İskender'in fetihleriyle bağımsızlıklarını kaybetmiş, MS 46'da Roma'nın Trakya'yı eyalet haline getirmesiyle siyasi varlıkları sona ermiştir.

İlk deniz fenerini kimin kurduğu konusunda farklı görüşler bulunmaktadır: Antik Mısır. Osmanlı İmparatorluğu. Ayrıca, 1755 yılında inşa edilen ilk Ahırkapı deniz fenerinin bakımı Bostancı Ocağı neferleri tarafından üstlenilmiş, kandillerinde yakılacak yağ ise Topkapı Sarayı'ndan sağlanmıştır. Türkiye'deki fenerlerin yönetimi ise 1860 yılında Osmanlı Devleti tarafından Fenerler İdare-i Umumiyesi kurularak Fransız Michel Marius ve Bernard Camille Collas'a işletme imtiyazı olarak verilmiştir.

Kleopatra Havuzu'na Kleopatra isminin verilmesinin nedeni, efsaneye göre Mısır Kraliçesi Kleopatra'nın bu havuzda yıkandığına inanılmasıdır. Ancak bu, tarihsel olarak kesin bir dayanağa sahip olmayan bir rivayettir.

Karun'un bu kadar zengin olmasının bazı nedenleri: Firavun'un hazinedarı olması. Simya ilmini öğrenmesi. Karun'un zenginliği, Kur'an'da Kasas, Mü’min ve Ankebût surelerinde de bahsedilir.

Antik Roma'da demir para bulunmamaktadır. Antik Roma'da kullanılan madeni paralar genellikle altın, gümüş, bakır, elektron, tunç ve pirinç gibi metallerden yapılmıştır. Demir, para yapımında kullanılan metaller arasında yer almamaktadır. Örneğin, denarius gibi yaygın madeni paralar gümüşten yapılmıştır.

Akropolis Müzesi'nde 4.200'den fazla eser bulunmaktadır. Müzede öne çıkan bazı eserler: Karyatidler. Parthenon frizi. Moschophoros (Buzağı Taşıyıcı). Propylaia, Athena Nike Tapınağı ve Erechtheion'dan kalıntılar. Müzenin zemin katında Akropolis'ten toplanan arkeolojik kalıntılar, birinci katında MÖ 650-480 yılları arasındaki Arkaik Dönem’e ait eserler sergilenmektedir. Tüm eserler kalıcı olarak sergilenmemektedir; koleksiyon, Akropolis'in farklı dönemlerdeki tarihi ve kültürel önemini temsil edecek şekilde seçilerek sergilenmektedir.

Basit su saatinin ne zaman icat edildiği kesin olarak bilinmemektedir. Ancak, su saatlerinin Antik Mısır ve Babil'de MÖ 16. yüzyılda kullanıldığı bilinmektedir. Bazı kaynaklar, su saatinin MÖ 4000 civarında Çin'de ortaya çıktığını öne sürmektedir. Su saatleri, güneş saatlerinin ardından en eski zaman ölçüm yöntemlerinden biridir.

Antik Yunan'da tarih yazıcılığı, Homeros ile başlatılır. Homeros'un destanları, tarihçiliğin ilk örneği olarak kabul edilir. Bilimsel tarih yazıcılığının temelleri ise Herodotos ve Thukydides ile atılmıştır. Herodotos, "Tarihler" adlı eserinde güvenilir kaynakları değerlendirmede bulunmuş ve kişisel seyahat kayıtlarına yer vermiştir. Thukydides, "Anabasis" adlı eserinde olayların ardındaki neden ve ilkeleri araştırmıştır.

Filistin, MÖ 31 yılında Roma İmparatorluğu'nun bir eyaleti haline gelerek Roma'ya bağlandı.

Portik (revak), Antik Yunan ve Roma mimarisinde yaygın olarak kullanılmıştır. Portik, ilk olarak Yunan-Roma mimarisinde tapınaklar ve kamu alanları gibi yapılarda giriş alanını vurgulamak ve yarı açık korunaklı bir alan yaratmak amacıyla kullanılmıştır. Portik, farklı mimari dönemlerde de varlığını sürdürmüştür; örneğin, Osmanlı döneminde Mescid-i Haram'da bulunan revaklar, II. Selim zamanında yapılmış ve planlarını Mimar Sinan hazırlamıştır. Ayrıca, geç Roma döneminde, Tripolis'teki Geç Roma Agorası'nda da portikler (portiko) bulunmaktadır.

Antik Yunanistan'da yaygın olarak kullanılan, tabanı halka şeklinde, iki kulplu, maşrapa biçiminde içecek kabına skyphos denir.

Sinop'un eski şehri, Boztepe Burnu berzahında kurulmuş olan kale-şehirdir. Sinop'un en eski adı Sinope'dir. Antik Çağ'da Karadeniz'in en önemli liman kentlerinden biri olan Sinop, tarih boyunca Hitit, Frig, Lidya, Pers, Roma, Bizans, Selçuklu, Candaroğlu ve Osmanlı Devleti'nin hâkimiyetinde kalmıştır.

Çingene Kızı Mozaiği'nin önemli olmasının bazı nedenleri: Tarihi ve sanatsal değer: Mozaik, Gaziantep'in simgelerinden biri olup, Zeugma Antik Kenti ile birlikte şehrin tanıtımına büyük katkı sağlamaktadır. Keşif hikayesi: 1998 yılında, devrilen bir sütunun kaldırılmasıyla tesadüfen bulunması, mozaiğe gizemli bir hava katmıştır. Edebi ve kültürel referanslar: Mozaikteki sahneler, Yunan-Roma kültürünün sosyalleşme biçimlerini ve entelektüel yaşamını yansıtmaktadır. Eksik parçaların iadesi: 2018 yılında, uzun yıllar yurt dışında sergilenen kayıp parçaların Türkiye'ye geri getirilmesi, önemli bir kültürel geri kazanım olarak görülmüştür. Müzenin en önemli eseri: Zeugma Mozaik Müzesi'nin en önemli eseri olarak kabul edilmektedir.

Aspat'ın tarihi önemi şu şekilde özetlenebilir: Antik Kent: Aspat, Bodrum Yarımadası’nın güneybatısında yer alan ve günümüzde Aspat adıyla bilinen Strobilos, M.Ö. 7. yüzyıldan Osmanlı dönemine kadar kesintisiz olarak iskân görmüştür. Gözetleme Kalesi: Kral Mausol tarafından gözetleme kulesi olarak inşa edilen Aspat Kalesi, klasik döneme ait bir Termara şehri yapısıdır. Önemli Liman Kenti: Hem antik çağda hem de Bizans döneminde önemli bir liman kenti olduğu bilinmektedir. Tarihî Eserler: Bizans dönemine ait hamam kalıntıları ve "Çıfıt Kalesi" olarak bilinen yapı, Aspat'ın tarihî dokusunu oluşturan önemli unsurlardır. Sanat Sergisi: Aspat Koyu'nun bir bölümünde yer alan Aspat Art, dünyanın çeşitli yerlerinden gelen heykeltıraşların eserlerini barındıran bir açık hava sergisidir.

Antik dönem ölü gömme adetlerinden bazıları şunlardır: Prothesis. Ekphora. Cenaze töreni. Mezarın kutsanması. Defin. Cenaze yemeği. Antik dönem ölü gömme adetleri, farklı kültürlere ve toplumsal sınıflara göre değişiklik gösterebilir.

Kadeş Savaşı, MÖ 1274 yılında gerçekleşmiştir.

Baktria Krallığı, MÖ 125 yılında Yüeçiler tarafından yıkılmıştır. Yüeçiler, önce Sogdiana ve Baktria topraklarına akınlarda bulunmuş, ardından Grek-Baktria Devleti'ni ele geçirmiştir.

Antik çağda kuşatma yapmak için kullanılan bazı yöntemler: Kuşatma kuleleri ve mancınıklar: Bu silahlar, sur üzerindeki savunmacılara ve sur gerisindeki lojistik destek sağlayanlara karşı kullanılırdı. Tünel kazma: Asurlular gibi bazı uygarlıklar, düşman surlarına kadar tünel kazarak temelleri yıkmayı denerlerdi. Hendekler ve tuzak çukurları: Surların etrafı, düşman askerlerinin ilerlemesini engellemek için hendeklerle çevrilirdi. Psikolojik saldırılar: Savunmacıların moralini bozmak için, örneğin, mancınıkla surların dışına ceset veya kafa atılabilirdi. Su kuyularını zehirleme: Savunmacılar, şehir civarındaki su kuyularını zehirleyerek veya hayvan ölüleri atarak kuşatmacıların su kaynaklarını kirletirlerdi. Kuşatma savaşları, aylar hatta yıllarca sürebilirdi.

Apollon Tapınağı'nın yarım kalmasının birkaç nedeni vardır: Helenistik dönemde yaşanan enflasyon. Pers saldırıları. Zamanla unutulması ve kaderine terk edilmesi. Apollon Tapınağı'nın inşası, MÖ 300'de Efesli Paionias ve Miletoslu Daphis tarafından yeniden başlamış, ancak yapı hiçbir zaman tamamlanamamıştır.