Alfabeler

İngilizce alfabesinde 26 harf bulunurken, Çince yazı sistemi geleneksel anlamda harflere dayanmaz ve her biri ayrı bir morfemi veya kelimeyi temsil eden karakterler kullanır.

Ñ ve ð harfleri, Uluslararası Fonetik Alfabesi (IPA)'ne aittir.

Zulu alfabesi 64 harf içerir (konsonantlar ve vokaleler).

Sinhala alfabesi 76 harften oluşur.

Latin harfleri kabul edilmeden önce Arap alfabesi kullanılmaktaydı.

Japonlar K harfi yerine カ (ka) harfini kullanırlar çünkü Japon alfabesi olan Katakana, yabancı kökenli kelimeleri yazarken bu harfi içerir.

Devanagari alfabesi, dünya üzerindeki alfabeler arasında en fazla harfe sahip olanıdır ve 47 temel harfi bulunmaktadır.

Devanāgarī alfabesi 48 birincil harften oluşur, bunlar arasında 14 ünlü ve 34 ünsüz bulunur.

Aramice alfabesi 22 harften oluşmaktadır.

Devanagari alfabesi, Hindistan ve Nepal'de kullanılan bir alfabetik hece yazısıdır. Özellikleri: - Kökeni: Brahmaputra civarında doğmuştur ve Gupta karakterlerinden türetilmiştir. - Harf Sayısı: 13 sesli harf, 33 sessiz harf, 2 çarpmalı harf ve Farsça, Arapça, İngilizce kökenli sözcükler için kullanılan harflerle birlikte toplam 53 harften oluşur. - Yazım: Soldan sağa doğru yazılır. - Seslerin Uzun Kullanımı: Seslerin uzun kullanımı vardır. Kullanıldığı Diller: Sanskrit, Nepali, Marathi, Hintçe ve Nepal Bhasa bu alfabeyle yazılır.

Osmanlıca'da transkripsiyonda kullanılan harfler şunlardır: 1. Kaf (ق) ve Kef (ك): Eski metinlerde "k" harfini göstermek için kullanılırdı, transkripsiyonda "k" harfinin altına bir nokta konularak belirtilir. 2. Hemze (ء): Sesli harfleri göstermek için kullanılır, transkripsiyonda (') işareti ile gösterilir. 3. Ayn (ع): Transkripsiyonda ('a) işareti ile gösterilir. Bu harfler, Osmanlı alfabesinde bulunmayan veya farklı şekilde yazılan harflerin yeni alfabeye çevrilmesinde kullanılır.

Erkeklerin "ı" harfinin farklı olmasının nedeni, Latin alfabesinde küçük "i" harfinin noktalı, büyük "i" harfinin ise noktasız yazılmasıdır.

Ü harfi, Latin alfabesinde yer alan ve çeşitli dillerde kullanılan bir harftir. Hikayesi: - Almanca'da: İlk olarak Almancada ortaya çıkmıştır ve Orta Yüksek Almanca dilinde, bazı kelimelerde /u/ seslerinin ince ünlü içeren bir ek alınca /y/ sesine evrilmesiyle kullanılmaya başlanmıştır. - Türkçe'de: 1928 Harf İnkılabı ile Türkçe de bu harfi Almancadan, /y/ sesini temsil etmek için ödünç almıştır. - Diğer Kullanımlar: İspanyolca, Fransızca ve Katalanca gibi dillerde ise u sesinin ayrıca telaffuz edildiğini göstermek için kullanılır. Ayrıca, Ü harfi, üniversite kelimesinin kısaltması olarak da kullanılır.

Özbekistan, 2023 yılından itibaren tamamen Latin alfabesini kullanmaya başlamıştır.

Japonca alfabesi Türkçe'de şu şekilde okunur: 1. Hiragana: Japonca'nın temel hece alfabesidir ve Türkçe'deki karşılıklarıyla benzer şekilde telaffuz edilir. Örnek harfler: - あ (a); - い (i); - う (u); - え (e); - お (o). 2. Katakana: Yabancı kökenli kelimeler ve özel isimler için kullanılır ve yine Hiragana'ya benzer şekilde telaffuz edilir. Örnek harfler: - ア (a); - イ (i); - ウ (u); - エ (e); - オ (o). 3. Kanji: Çince karakterlerden türetilmiş ideogramlardır ve her karakterin birden fazla okuma şekli vardır.

Frigler, Fenike alfabesini kullanmışlardır.

Garip alfabeler olarak değerlendirilebilecek bazı örnekler şunlardır: 1. Arap Alfabesi: Arapça ve diğer bazı dillerde kullanılan, sağdan sola doğru yazılan ve 28 harften oluşan bir alfabedir. 2. Devanagari Alfabesi: Hint dillerinde sıkça kullanılan, 47 temel harf içeren bir alfabedir. 3. Yunan Alfabesi: Antik Yunan'dan günümüze kadar uzanan, 24 harften oluşan ve modern Yunanca'nın temelini oluşturan bir alfabedir. 4. İbranice Alfabesi: İbranice için kullanılan, sağdan sola yazılan ve 22 harf içeren bir alfabedir. 5. Kore Alfabesi (Hangul): Korece için oluşturulmuş, 14 temel ve 10 türev harften oluşan bir alfabedir.

Kırgız alfabesi 36 harften oluşur.

Kırgızistan'ın resmi yazısı Kiril alfabesidir.

Kareniy alfabesi ifadesi, bilinen herhangi bir alfabeyi ifade etmiyor. Ancak, Kore alfabesi olarak bilinen Hangul hakkında bilgi verilebilir. Hangul, Güney Kore'nin resmi alfabesidir ve 1443 yılında Kral Sejong tarafından geliştirilmiştir. Hangul'da 24 harf bulunur: 14 temel ünlü harf ve 10 temel ünsüz harf.