• Buradasın

    Eksternal fiksatör ne için kullanılır?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Eksternal fiksatör, özellikle plak, vida veya çivi gibi internal fiksasyon yöntemlerinin uygun veya uygulanabilir olmadığı durumlarda, kırılmış, zedelenmiş veya deforme olmuş kemikleri stabilize etmek ve desteklemek için kullanılan ortopedik bir cihazdır 12.
    Kullanım amaçları:
    • Kırık stabilizasyonu: Kırık kemik segmentlerine stabilite ve immobilizasyon sağlayarak düzgün hizalanma ve iyileşme sağlar 12.
    • Kademeli kemik uzatma: Belirli ekstremite uzunluğu uyuşmazlığı veya kemik deformiteleri durumlarında, kemiği zaman içinde kademeli olarak uzatmak veya düzeltmek için kullanılır 12.
    • Yumuşak doku problemlerinin yönetimi: Yaralı kemiği çevreleyen yumuşak dokuyu stabilize etmeye ve hizalamaya yardımcı olur 1.
    • Eklem stabilitesi: Şiddetli bağ veya tendon yaralanmalarında eklemleri stabilize etmek için kullanılır 1.
    Eksternal fiksatörler, tipik olarak kırık veya yaralanma yeterince iyileşene kadar geçici bir önlem olarak kullanılır 1.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Fiksatör ne işe yarar?

    Fiksatör kelimesi farklı alanlarda farklı işlevlere sahip cihazlar için kullanılmaktadır: Tekstil sektöründe fiksatör: Kumaş üzerinde kalan ölü boyayı kumaşa bağlayarak haslıkların iyi çıkmasını sağlar. Ortopedi ve travmatolojide fiksatör: Kırık kemiklerin sabitlenmesi için kullanılan tıbbi cihazlardır. Ayrıca, çok amaçlı eksternal fiksatör, ayarlanabilir çivi fiksatörü tipinde olup, erişkin ve çocuk tipleri bulunur.

    Ekstern fiksasyonda hangi vida kullanılır?

    Eksternal fiksasyonda Schanz vidaları kullanılır. Schanz vidalarının bazı özellikleri: Gövde. Diş çekilen kısım. Anahtar ağızlı kısım. Schanz vidaları, tüm yükü kemikten fiksatöre taşır ve vücut sıvıları ile temasta olduğu için en çok problem yaşanan eleman olarak kabul edilir.

    Eksternal fiksatör şanz nedir?

    Eksternal fiksatör şanz, "Schanz vidası" anlamına gelir. Schanz vidaları, eksternal fiksatörlerin bir parçası olup, tespit (transfiksasyon) vidaları veya çivileri olarak da bilinir. Eksternal fiksatörler, genellikle plak, vida veya çivi gibi internal fiksasyon yöntemlerinin uygun olmadığı durumlarda, kırılmış, zedelenmiş veya deforme olmuş kemikleri stabilize etmek ve desteklemek için kullanılır.

    Eksternal ne demek tıpta?

    Tıpta "eksternal" kelimesi "dış, dışında, dışarıda" anlamına gelir. "Eksternal" sıfatıyla beraber kullanılan kelimeler genellikle yabancı (İngilizce) kökenli olduğundan, tamlamanın yarısı Türkçe, yarısı İngilizce kulağa garip gelir; bu yüzden pek kullanılmaz. Bazı örnekler: External inguinal ring (eksternal (dış) inguinal halka); External hemorrhoid (eksternal (dış) hemoroid); External/eksternal fiksatör (kırık kemikleri bir araya getirmek için dışarıdan kemiklere takılan metal cihaz); External/eksternal anal sfinkter (anal sfinkterlerin dışta olanı ve istemli çalışanı); External/eksternal iliak arter (iliak arterin iki dalından biri, gövde dışına çıkarak femoral arter olarak devam eder). Ayrıca, radyoterapi bağlamında "eksternal" terimi, "dışarıdan uygulama" anlamında kullanılır.

    Eksternel fiksasyonda şanz vidası kaç mm olmalı?

    Eksternal fiksasyonda şanz vidasının çapı, kemik çapının %20 ile %25'i arasında olmalıdır.

    Eksternal fiksatör parçaları nelerdir?

    Eksternal fiksatörlerin bazı parçaları: Oluklu çubuk. Kayıcı parça. Çivi taşıyıcı. Kompresyon-distraksiyon parçası. Schanz çivileri. Rodlar (tübüler fiksatör). Klempler. Eksternal fiksatörlerin parçaları, farklı stillerde, boylarda ve metallerden üretilmiş çeşitli türlerde olabilir.

    Fiksasyon nedir?

    Fiksasyon, tıpta doku tespiti anlamına gelir ve patolojik incelemeler için dokudan örnek alınarak bu örneğin incelenmesi sürecini kapsar. Bu işlem sayesinde, dokuların vücuttan alındıkları andan itibaren bozulmaları önlenir ve orijinal hallerini korumaları sağlanır. Mikroskopi kullanılarak yapılan biyolojik incelemelerde de fiksasyon uygulanır; bu süreçte dokular, alkol veya benzeri bir sıvıda sabitlenir. Fiksasyon işleminin bazı amaçları şunlardır: Dokuyu hücresel enzimlerin neden olduğu otolizden korumak; İnfeksiyöz ajanları inaktive etmek veya öldürmek; Dokuyu sertleştirmek ve doku bileşenlerini stabilize etmek. Ancak, fiksasyon işlemi dokulara zarar verebilir ve protein yapısında değişikliklere yol açabilir.