İd ve süperego çatışması, Sigmund Freud'un kişilik teorisinde, kişiliğin üç temel yapısı olan id, ego ve süperego arasındaki dinamik gerilimdir. İd, temel dürtüleri ve içgüdüsel arzuları temsil eder; anında tatmin arar ve sonuçları umursamaz. Süperego, toplumsal normlar ve değerlerle ilgilidir; id'in dürtülerini bastırır ve kişiyi ahlaki standartlara uygun davranmaya teşvik eder. Bu iki yapı arasındaki çatışma, kişinin içsel çatışmalarını ve karar verme süreçlerini etkiler. Freud'a göre, sağlıklı bir kişilik, id, ego ve süperego arasındaki dengenin sağlanmasıyla şekillenir.