"Açma Sırrını Dostuna O da Söyler Dostuna" kompozisyonu şu şekilde yazılabilir: Giriş: "Sırrını söyleme dostuna, o da söyler dostuna" atasözü, bir sırrın başkalarına açılmaması gerektiğini ve yayılmasının kaçınılmaz olduğunu anlatır. Gelişme: İnsanlar, çeşitli sebeplerle gizlemek zorunda oldukları sırlara sahip olabilirler. Ancak insanoğlu, bildiklerini saklamakta pek becerikli değildir. Sonuç: Sonuç olarak, sırrın en fazla iki kişi arasında kalması gerektiği ve bir üçüncü kişiye aktarılmaması gerektiği çıkarımına varılabilir.