• Buradasın

    Melanie Klein'a göre paranoid şizoid evre ne zaman başlar?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Melanie Klein'a göre paranoid-şizoid evre, doğumdan itibaren başlar ve yaşamın ilk altı ayını kapsar 34.
    Bu evrede bebek, dünyayı iyi ve kötü olarak bölerek algılar 4. Sevdiği ve ihtiyaçlarını karşılayan nesneyi “iyi”, hayal kırıklığı yaratan nesneyi ise “kötü” olarak deneyimler 4.
    Bu evre, bireyin erken dönemde dış dünyayı nasıl algıladığına dair önemli ipuçları sunar 4. Eğer birey bu dönemde sağlıklı bir gelişim gösterirse, daha sonraki aşamalara geçiş yapabilir 4. Ancak bu süreçte ciddi travmalar yaşanırsa, ilerleyen yaşlarda kişilik yapılanmasında sorunlar ortaya çıkabilir 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Paranoid şizoid konum nedir?

    Paranoid-şizoid konum, Melanie Klein'ın Nesne İlişkileri Kuramı'na göre, bebeklerin yaşamının ilk aylarında görülen kaygılar, savunmalar ve iç ve dış nesne ilişkileri kümesidir. Bu konumun başlıca özellikleri: Kendilik ve nesnenin bölünmesi. Tümgüçlülük yanılsaması. İlkel savunma mekanizmaları. Paranoid-şizoid konum, yaşam boyunca paranoid ve depresif zihin durumları arasında dalgalanmalarla devam edebilir.

    Paranoid ne demek?

    Paranoid kelimesi, paranoyak anlamına gelir. Paranoid kişilik bozukluğu, kişinin diğer insanlara karşı aşırı derecede, nedensiz ve süreklilik arz eden bir şekilde şüpheci ve güvensiz yaklaşmasıdır. Paranoid ayrıca, paranoya ile ilgili veya şüphecilik ile karakterize gibi anlamlara da gelebilir.

    Klein paranoid-şizoid ve depresif konumlar nelerdir?

    Melanie Klein'ın kuramında paranoid-şizoid konum ve depresif konum şu şekilde açıklanabilir: Paranoid-şizoid konum. Bu konum, bebekliğin ilk aylarında baskın olan, iyi ve kötü nesnelerin kesin olarak ayrıldığı bir örgütlenme biçimidir. Savunma düzenekleri arasında bölme, idealizasyon ve değersizleştirme öne çıkar. Kaygı türü, kötü nesnenin saldırısına ya da iyi nesneyi tamamen kaybetmeye yöneliktir. Bu konum, dünyanın kutuplaşmış algılandığı bir varlık düzenidir: tümüyle besleyen “iyicil varlık” ve tümüyle yok eden “yıkıcı yokluk”. Depresif konum. Bu konumda özne, iyi ve kötü nesnelerin aynı kişide birleştiğini fark eder. Sevgi ve saldırganlığın aynı hedefte buluştuğu, suçluluk ve kederin yoğunlaştığı bir aşamadır. Onarım (reparation) kapasitesi gelişir: İç dünyada hasara uğradığı düşünülen iyi nesneyi “tamir etme” arzusu ve dış dünyada sevilen kişiye yönelik telafi edici eylemler. Depresif konum, yalnızca kaygının azalması değil; yaratıcılığın, sembolizasyon kapasitesinin ve etik duyarlılığın kökenidir. Klein'a göre bu konumlar ardışık evreler değil, yaşam boyu salınımlarla birbirine geçer.