Psikolojik iyi oluş ve bağlanma stilleri arasında önemli bir ilişki vardır. Bağlanma stilleri, bireyin erken çocukluk döneminde bakım veren kişiyle kurduğu ilişkinin niteliğini yansıtır ve bu ilişki, bireyin yetişkinlikte de sosyal ilişkilerini ve duygusal davranışlarını etkiler. Psikolojik iyi oluş, bireyin kendini kabul etmesi, özsaygı, özerklik, çevresel hakimiyet, yaşam amaçları gibi boyutları içerir. Öte yandan, güvensiz bağlanma stiline sahip bireylerin yalnızlık, depresyon, anksiyete ve psikosomatik rahatsızlıklar açısından psikolojik iyi oluş düzeylerinin daha düşük olduğu bulunmuştur.