Bağlanma teorisi, çeşitli faktörlere bağlıdır: Genetik ve doğuştan gelen mizaç: Doğası gereği daha temkinli veya hassas olan çocuklar, bakım verenin tutarsız davranışları durumunda güvensiz bağlanma stiline daha yatkın olabilir. Erken yaşam deneyimleri: Bebeklik döneminde anne ile kurulan bağlanma ilişkisi, kişinin ilerleyen yaşlarda diğer insanlarla olan ilişkilerinde model olarak kullanılır. Bakım verenin davranışları: Bakım verenin, bebeğin sinyallerine duyarlı olup yanıtlaması, çocuğun güven geliştirmesi açısından önemlidir. Çevresel faktörler: Tehdit edici durumlar veya duygusal açıdan zorlayıcı ortamlar, bağlanma sistemini aktif hale getirebilir. Bağlanma stilleri, yaşantılara bağlı olarak değişebilir.