Nietzsche'de esrime, "Dionysos" kavramıyla ilişkilendirilir ve yaşamın iki kanadından biri olarak kabul edilir. Esrime, Nietzsche'ye göre, sanatsal üretimin derin gizlerini keşfeden ve uyumsuzluklara karşı güçlü bir yaşam gücünü ifade eden bir deneyimdir. Bu deneyim, düş ve coşkunluk olarak ikiye ayrılır: - Düş, Apollon ile ilişkilendirilir ve form, şekil veya biçimi ortaya çıkarır. - Coşkunluk ise Dionysos'u temsil eder ve öznenin bütün bir unutmada kaybolduğu yoğun bir güç olarak tanımlanır.