"Vermeyince Mabut Neylesin Sultan Mahmut" sözü, Sultan Mahmut'a atfedilen bir sözdür 13.

Bu sözün hikayesi şu şekildedir:

Sultan Mahmut, bir gün tebdil-i kıyafet yaparak şehri dolaşır ve bir kahvehanede "Tıkandı Baba" lakaplı bir adamla karşılaşır 23. İhtiyara bir tepsi baklava verilir ve yolda satması söylenir 23. Baklavanın her diliminin altından altın çıkar ve Yahudi bir komşuya satılır 23. Bayram günü Sultan Mahmut, ihtiyarı huzuruna çağırır ve durumu sorar 2. İhtiyar, olanları anlatır 2. Sultan Mahmut, ihtiyara bir şans daha vermek ister 2.

Sultan Mahmut, etrafındakilere ferman buyurarak, "Bu ihtiyarı hazine dairesine sokun, eline de bir kürek verin ve kendisinden başka hiç kimse içeri girmesin. Küreği daldırsın, kürekte ne kadar altın çıkarsa ihtiyara verilsin" der 23. İhtiyar, heyecandan küreği ters tutar ve hazineye daldırdığında sadece bir altın küreğe gelir 23.

Olay karşısında iyice şaşkına dönen Sultan Mahmut, ihtiyara son bir şans daha vermek ister 2. Etrafındakilere, "Bu ihtiyarı Üsküdar’a götürün, orada hazineye ait dükkanların olduğu yerde eline bir taş alsın ve bulunduğu yerden taşı fırlattığı yere kadar ki alanda bulunan bütün dükkanlar kendisine verilsin" diye ferman buyurur 2. İhtiyar, taşıyamayacağı büyüklükte bir taşı alır ve tam fırlatacağı sırada taş kafasına düşer ve ihtiyar oracıkta ölür 2.

Bu olayın ardından Sultan Mahmut, "Vermeyince Mabud, neylesin Sultan Mahmut" der 23.

Bu sözün, kaderci bir atasözü olduğu ve "Allah istemedikten sonra padişahın bile gücü bir işi yaptırmaya yetmez" gibi bir anlamı olduğu düşünülmektedir 3.