Türk edebiyatında hikaye yazarlığı, Tanzimat Dönemi'nde (19. yüzyıl) Batılı anlamda ilk örneklerini vermeye başlamıştır. Ahmet Mithat Efendi, 1870-1893 yılları arasında yazdığı "Letâif-i Rivâyât" serisiyle Batılı anlamda ilk hikaye örneklerini vermiştir. Samipaşazade Sezai, 1891 yılında yayımlanan "Küçük Şeyler" adlı eseriyle modern anlamda kısa hikayenin başlangıcını kabul edilmiştir. Türk edebiyatında hikaye türü, Cumhuriyet Dönemi'nde de gelişimini sürdürmüş, Ömer Seyfettin, Sait Faik Abasıyanık ve Memduh Şevket Esendal gibi yazarların katkılarıyla olgunluğa ulaşmıştır.