Türk edebiyatında hikayeler, dönemlere göre şu şekilde ayrılabilir: İslamiyet'ten Önceki Dönem: Sözlü ve yazılı edebiyat olarak ikiye ayrılır. İslamiyet'in Kabulünden Sonraki Dönem: Divan edebiyatı ve halk edebiyatı olarak ikiye ayrılır. Batı Tesirindeki Dönem: Tanzimat Edebiyatı: Ahmet Mithat Efendi'nin "Letâif-i Rivayat" adlı eseri, Batılı anlamda ilk hikaye örneğidir. Servet-i Fünun Edebiyatı: Halit Ziya Uşaklıgil, bu dönemde kısa hikaye alanında ön plana çıkmıştır. Milli Edebiyat Dönemi: Ömer Seyfettin ile kısa hikaye bağımsız bir tür olma özelliği kazanmıştır. Cumhuriyet Dönemi: Sait Faik Abasıyanık ve Memduh Şevket Esendal gibi isimler, Çehov tarzı hikaye anlayışını benimsemişlerdir. Ayrıca, hikayeler olay hikayesi ve durum hikayesi olarak da ayrılabilir.