İşte birkaç Temel Dursun fıkrası: 1. Beş Para Etmez: Temel ve Dursun kavga ederken, Temel Dursun'a "Sen beş para etmez adamın birisin" der. Dursun, "Öyleyse ispat et de görelim" deyince, Temel bir taksi çağırır ve taksiciye "Beni Trabzon Merkez'e kaça götürürsün?" diye sorar. Taksici "İki bin" der. Temel, "Peki, arkadaşımla birlikte kaça olur?" diye sorunca, taksici "Değişmez" cevabını verir. Temel, Dursun'a dönerek "Gördün mü?" der ve "Seni hesaba bile katmıyor" diye ekler. 2. Şemsiye: Dursun, yağmurlu bir günde şemsiyesini Temel'in altına tutarak onu ıslanmaktan kurtarır. Temel, bu iyiliği unutmaz ve bir gün Dursun'u gördüğü ilk su birikintisinin içine atarak üzerini ıslatır. Sonra da "O gün şemsiyeni tutmasaydın, en fazla bu kadar ıslanırdım" der. 3. Kuyudan Ay Çıkarmış: Temel, mehtapta kuyudan su çekerken Ay'ın kuyudaki yansımasını görüp, "Ay kuyuya düşmüş" der ve onu çıkarmak için su dolu kova ile kuyuya iner. Kova kuyunun duvarına takıldığında, Temel sırt üstü yere düşer ve Ay'ın gökyüzünde olduğunu fark eder. "Çok yoruldum ama, kuyudan da Ay'ı çıkardım" diye söylenir. 4. Maçın Kadrosunda Sen de Varsın: Temel ve Dursun Trabzonspor'da futbol oynuyorlarmış. Maçtan sonra sohbet ederken Temel, Dursun'a "Diğer dünyada futbol var mı?" diye sorar. Dursun gözlerini kocaman açarak "Ben de bilmiyorum" der ve "Kim önce ölürse mektup yazsın, haber versin" diye ekler. 5. Azrail: Temel bir gün parkta dolaşırken Azrail'le karşılaşır ve ondan 5 yıl süre vermesini ister. Azrail kabul eder ve oradan uzaklaşır. 5 yıl sonra Azrail tekrar geldiğinde, Temel "Şimdi beni öldürsen, arkada 300 yolcu var onlara ne olacak" der. Azrail "Hepsini bir araya getireceğim diye canım çıktı zaten, şimdi tam zamanı" diye cevap verir.