Salvador Dali'nin "Belleğin Azmi" (Eriyen Saatler) tablosu, zamanın dirençsizliğini ve insanın zaman karşısında çaresizliğini anlatır. Tablodaki eriyen saatler, geleneksel zaman kavramına meydan okur. Ayrıca, tabloda yer alan insan yüzüne benzer obje, insanın zaman karşısında elinden bir şey gelmediğini ve zamana yenik düştüğünü sembolize eder. Tablonun arka planında yer alan manzara, doğanın zamana karşı yenilenebilmesini temsil ederken, erimiş saatlerin insan figürü ile aynı yerde bulundurulması, insanın zamana karşı olan bu yenilgisini fark etmediğini ima eder. "Belleğin Azmi" ayrıca, Dali'nin o yıllardaki "yumuşaklık" ve "sertlik" anlayışına da ışık tutar. Eser, birçok farklı psikolojik mercekle de yorumlanmıştır; bazıları zamanın akıp gitme korkusunu yansıttığını, bazıları ise rüyaları ve gerçekdışı olayları temsil ettiğini düşünmüştür.