Osmanlı'da dirlik sistemi, devletin gelirlerini belirli hizmetler karşılığında askerî ve sivil erkâna tahsis etme sistemidir. Dirlik sisteminin bazı özellikleri: Gelirlere göre dirlik türleri: Has, zeamet ve tımar olarak üçe ayrılır. Amaç: Toprakların işlenmesi ve devlete sürekli asker sağlanması. Faydaları: Devletin maaş yükünü azaltır, üretimi denetler ve süreklilik sağlar, göçebe halkı yerleşik hayata geçirir. Uygulama: 1839'da Tanzimat Fermanı ile kaldırılmıştır. Dirlik sistemi, Osmanlı'nın idari, askeri ve ekonomik yapısında önemli bir rol oynamıştır.