Ömer Hayyam'ın rubailerinde genellikle hayatın geçiciliği, ölümün kaçınılmazlığı, insanın evrendeki yeri gibi konular işlenir. Hayyam, bu şiirlerinde derin bir mistik anlayış sergiler, ancak bu anlayış geleneksel İslami mistisizmden farklıdır. Rubailerde sıkça geçen şarap, dünya zevkleri ve aşk temaları, dönemin dini çevrelerinde eleştirilmiş olsa da, aslında Hayyam'ın hayatın geçiciliği ve insanın bu dünyadaki yerini anlama çabasını simgeler. Hayyam, rubailerinde ayrıca dünya nimetlerine ve yaşamın güzelliklerine vurgu yapar. Hayyam'ın dini görüşleri de rubailerinde işlenir; Tanrı’nın varlığına ilişkin kesin bir yargıya varmaktan kaçınır ve insanın Tanrı’nın varlığını tam anlamıyla kavrayamayacağını savunur.