Bir gün Nasrettin Hoca, komşusundan bir kazan ister 134. İşini bitirince kazanın içine küçük bir tencere koyup geri iade eder 134. Kazan sahibi tencereyi görünce “Bu nedir?” diye sorar 134. Hoca cevap verir: “Müjde! Kazanınız doğurdu 134.”

Bu haber komşusunun hoşuna gider ve “Pekala!” diyerek tencereyi kabullenir 134.

Hoca yine bir gün komşusundan kazanı ister 134. Alır ama bu sefer iade etmez 134. Sahibi bir süre bekler 134. Kazanın gelmediğini görünce, Hoca'nın evine gelir ve kazanı geri ister 134.

Hoca üzüntülü bir çehre ile “Sizlere ömür, kazan öldü 134!” der 134.

Komşu hayretle “Aman Hocam, hiç kazan ölür mü 134?” deyince, Hoca'nın cevabı hazırdır 134:

“Kazanın doğurduğuna inanırsın da, öldüğüne niçin inanmazsın 134?”

Hoca, daha sonra kazanı iade eder 34. Maksadı, çıkarına çok düşkün olan komşusuna iyi bir ders vermektir 34.