Hümayun kelimesi Farsça kökenli olup, "kutlu", "mutlu", "uğurlu" anlamlarına gelir. TDK'ya göre kullanıldığı yere göre dört farklı anlamı vardır: 1. Şans, lütuf, ihsan. 2. Kutsal ve mübarek. 3. Hükümdara ait olan. 4. Türk Sanat Müziği'ndeki makamlardan biri. Ayrıca, eski metinlerde "hümâyun" ve "meymun" kelimelerinin eş anlamlı olarak kullanıldığı da görülmektedir. Hümayun kelimesi, Osmanlı döneminde özellikle padişah ve onunla ilgili işler için kullanılmıştır.