• Buradasın

    Kafiye düzeni nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Kafiye düzeni, mısraların son seslerine bakılarak bir dörtlüğün sahip olduğu kafiye şemasını ifade eder 15.
    Beş çeşit kafiye düzeni vardır:
    1. Düz Kafiye: "a a a b" veya "bbbc" şeklinde olur 13.
    2. Çapraz Kafiye: "a b a b" veya "cdcd" şeklinde olur 13.
    3. Sarma (Sarmal) Kafiye: "a b b a" veya "cddc" şeklinde olur 13.
    4. Örüşük Kafiye: "a, b, a, b, c, b, c" şeklinde olur 13.
    5. Mani Tipi Kafiye: "a, a, b, a" veya "c, c, d, c" şeklinde olur 35.
    Kafiye düzeni belirlenirken birbiriyle kafiyeli dizeler aynı harfle gösterilir 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. edebiyatciyim.com
        1
      2. nedirvenedemek.com.tr
        2
      3. turkdiliedebiyati.net
        3
      4. tr.wikipedia.org
        4
      5. edebiyatogretmeni.org
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Kafiye ve kelime aynı şey mi?

    Hayır, kafiye ve kelime aynı şey değildir. Kafiye, şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliğidir. Kelime ise, dilin anlamlı en küçük birimi olarak tanımlanır.
    5 kaynak

    4 çeşit kafiye nedir?

    Dört çeşit kafiye: 1. Yarım Kafiye: Dize sonundaki tek ses benzerliğine dayanır. 2. Tam Kafiye: Dize sonundaki iki ses benzerliğidir. 3. Zengin Kafiye: Dize sonundaki üç veya daha fazla ses benzerliğidir. 4. Tunç Kafiye: Ses benzerliğinin üçten fazla olması durumudur, genellikle bir kelime diğerini içine alır. Cinaslı Kafiye de beşinci çeşit olarak kabul edilir.
    5 kaynak

    6 sınıf kafiye nedir?

    Kafiye (uyak), şiirde dizelerin sonunda, yazılışları ve okunuşları aynı, anlamları ve görevleri farklı kelimeler veya ekler arasındaki ses benzerliğidir. Kafiye çeşitleri: Yarım kafiye: Dize sonlarındaki tek ses benzerliğidir. Tam kafiye: Dize sonlarındaki iki ses benzerliğidir. Zengin kafiye: Dize sonlarındaki üç veya daha fazla ses benzerliğidir. Tunç kafiye: Kafiyeli sözcüklerden birinin, diğer bir sözcüğün içinde yer almasıyla oluşan zengin kafiyedir. Cinaslı kafiye: Anlamları farklı, yazılışları aynı sözcüklerin oluşturduğu kafiyedir.
    5 kaynak

    Aaab kafiye düzeni nedir?

    Aaab kafiye düzeni, "düz kafiye" olarak adlandırılır ve şu şekilde örneklendirilebilir: > Ak gelin oturmuş taş üstüne a > Zülfünü taramış kaşın üstüne a > Selam geldi başımın üstüne a > Kız alırım seni komam ellere a. Bu düzende, birinci ve üçüncü dizeler, ikinci ve dördüncü dizeler ile kafiyelenir. Aaab kafiye düzeni, divan edebiyatında mesnevi nazım biçiminde de kullanılır ve "yeni mesnevi düzeni" veya "ikili" olarak da adlandırılır.
    5 kaynak

    Düz kafiye ve çapraz kafiye nedir?

    Düz kafiye ve çapraz kafiye şu şekilde açıklanabilir: Düz kafiye: Bir dörtlüğün bütün dizelerinin birbiriyle uyaklı ya da ilk üç mısra birbiriyle uyaklı, dördüncü dize serbest şekilde olmasıdır. Çapraz kafiye: Bir dörtlüğün birinci ve üçüncü dizelerinin kendi arasında, ikinci ve dördüncü dizelerinin kendi arasında uyaklı olmasına dayanan uyak türüdür.
    5 kaynak

    Kafiye nedir ve örnekleri?

    Kafiye, şiirde mısra sonlarında bulunan sözcüklerin son heceleri arasındaki ses benzerliğidir. Kafiye türleri: Yarım kafiye: Tek ses benzerliğine dayanır. Tam kafiye: İki ses benzerliğine dayanır. Zengin kafiye: Üç veya daha fazla ses benzerliğine dayanır. Tunç kafiye: Ses benzerliği üçten fazla olduğunda kullanılır. Cinaslı kafiye: Anlamları ayrı, yazılış ve okunuşları aynı olan kelime ve kelime gruplarının tekrarıyla oluşur. Kafiye örnekleri: Düz kafiye: "Gül büyütenlere mahsus hevesle / Renk renk dertlerimi gözümde besle / Yalnız, annem gibi o ılık sesle / İçimde dövünüp ağlama gurbet". Sarmal kafiye: "Balkonlara, yalılara dalar düşünürüm / O günler uzaklaşan yelkenlerin peşi sıra / Akan bulutlar gibi geçmiş: ne iz, ne hatıra!". Çapraz kafiye: "Ne doğan güne hükmüm geçer, / Ne halden anlayan bulunur; / Ah aklımdan ölümüm geçer; / Sonra bu kuş, bahçe, nur".
    5 kaynak

    Kafiye ne anlama gelir?

    Kafiye, şiirde en az iki dize sonunda tekrarlanan, anlam ve görev bakımından birbirinden farklı ek ve sözcükler arasındaki ses benzerliğidir. Halk edebiyatında kafiye yerine “ayak” terimi kullanılır. Kafiyeyi oluşturan seslerden sonra aynen tekrarlanan ek ve kelimelere ise redif denir.
    5 kaynak