• Buradasın

    Hüseyin Cahid Yalçın hangi akıma mensuptur?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Hüseyin Cahit Yalçın, Servet-i Fünûn edebiyat akımına mensuptur 14.
    Ayrıca, siyasi düşüncesinde İttihat ve Terakki çizgisini benimsemiş ve bu doğrultuda Tanin Gazetesi'nde yazılar yazmıştır 25.
    Yalçın, pozitivist görüşlerden de etkilenmiş olup, edebiyat eleştirilerinde bu anlayışın ilkelerini uygulamıştır 3.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. ozlemgunduzalp.wordpress.com
        1
      2. zihinliyorum.com
        2
      3. edebiyatögretmeni.net
        3
      4. tetebbu.blogspot.com
        4
      5. merakname.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Hüseyin Cahit Yalçın neden sürgün edildi?

    Hüseyin Cahit Yalçın, Cumhuriyet dönemi politikaları ve eleştirileri nedeniyle Ankara İstiklal Mahkemesi tarafından müebbet sürgüne mahkûm edilmiştir. Resmi kayıtlara göre, bu kararın gerekçeleri arasında devlete karşı tehdit unsuru olarak görülmesi yer almaktadır. Yalçın, özellikle İstiklal Savaşı’na destek veren yazıları, saltanatın kaldırılması, cumhuriyetin ilanı, halifeliğin kaldırılması konusundaki tutumu nedeniyle Ankara hükûmeti tarafından muhalif bir gazeteci olarak görülmüştür.
    5 kaynak

    Hüseyin Cahit yalçın'ın edebi kişiliği nedir?

    Hüseyin Cahit Yalçın, edebiyat hayatına hikâye, roman ve mensur şiir yazarak başlamış, daha sonra gazetecilik, eleştiri ve çeviri alanlarında eserler vermiştir. Edebî kişiliğinin bazı özellikleri: Roman ve hikâyeci: Şairane ve süslü bir üslup kullanmıştır. Eleştirmen: Eski-yeni tartışmalarında yeni edebiyatın savunucularından olmuştur. Çevirmen: Fransız, İtalyan ve İngiliz edebiyatlarından birçok eser çevirmiştir. Temsilcilik: Servet-i Fünûn edebiyatının (Edebiyât-ı Cedîde) önemli isimlerindendir. Eserlerinden bazıları: Roman: "Nadide" (1891), "Hayal İçinde" (1901). Öykü: "Hayat-ı Muhayyel" (1899), "Niçin Aldatırlarmış?" (1922). Diğer: "Kavgalarım" (1910), "Edebî Hatıralar" (1935), "Siyasal Anılar" (1975).
    5 kaynak