"Çıktım Erik Dalına" şiiri, Yunus Emre tarafından yazılmış olup, tasavvufi ve sembolik bir anlatım içerir. Şiirin ana teması, şeriattan (dış bilgi) tarikata (iç bilgi) ve marifet ile hakikate (sırların bilgisi) ulaşmanın farklı yollar gerektirdiği üzerinedir. İlk beyit olan "Çıkdım erik dalına, anda yedim üzümü" şu şekilde yorumlanabilir: - "Erik" şeriatı, üzüm tarikatı, koz ise hakikati temsil eder. - Bir insan, şeriatla yetinip tarikat ve hakikate ulaşamaz; her biri için ayrı bir çaba ve bilgi gereklidir. Diğer beyitlerde de benzer sembollerle, insanın nefsiyle mücadelesi, mürşidin önemi gibi konular işlenir.