Yunus Emre'nin "Çıktım Erik Dalına" şiiri, tasavvufi ve sembolik bir anlatımla çeşitli kavramları işler: Erik: Şeriat, zahiri bilgiyi temsil eder. Üzüm: Tarikat, bâtıni bilgiyi ifade eder. Ceviz (Koz): Hakikat, öz bilgiyi simgeler. Şiirde, bir kişinin şeriattan giderek tarikat veya hakikat yoluna ulaşmaya çalışmasının yanlış olduğu, her birinin ayrı yöntemler gerektirdiği anlatılır. Şiirde ayrıca, erenler meclisine katılmanın ve bu meclislerde yapılan sohbetlere katılmanın önemi de işlenir. Bu yorumlar, şiirin sembolik ve tasavvufi yapısına dayanan yorumlardır; şiirin seküler bir kültürle okunduğunda felsefi bir derinliğe sahip olduğu ve taşıdığı sembollerin dini değil, edebi ve estetik değerler içinde çözümlenmeye elverişli olduğu da belirtilmektedir.