Tevfik Fikret'in "Sis" şiiri, dönemin yönetimini ve sosyal sıkıntılarını eleştirmektedir. Şiirde, İstanbul bir kişi gibi düşünülerek onunla konuşulur ve bu sayede dönemin genel bir manzarası çizilir. Şiirin ana temaları arasında yalnızlık, belirsizlik ve varoluşsal sorgulama yer alır.