Anadolu Selçuklu döneminde aslan figürü, genellikle güneş, aydınlık, iyilik, güç ve üstünlüğün simgesi olarak kullanılmıştır. Aslan figürünün temsil ettiği bazı diğer kavramlar: Kudret ve hükümdarlık: Aslan, gücün simgesi olması açısından hükümdarların sembolü olmuştur. Koruyucu ruh: Kutsal sayılan mekanların ve hükümdar tahtlarının bekçisi olarak kullanılmıştır. Adalet ve irade: İrade ve adaleti temsil etmiştir. Şifa: Aslanın ağzından akan su ile abdest alınmış ve şifa niyetine içilmiştir. Mitolojik anlam: Şaman inançlarında hayat ağacı ile ilişkilendirilmiş ve bekçi ruhlarla birlikte kullanılmıştır. Aslan figürü, ayrıca hayvan mücadele sahnelerinde de yer almış; örneğin, Diyarbakır Surları'ndaki aslan-boğa mücadelesi, karanlığın aydınlığı yenmesi ve baharın gelmesi gibi astrolojik olayları simgelemiştir.