Ahmet Hamdi Tanpınar'ın "Huzur" romanı, II. Dünya Savaşı öncesinde İstanbul'da geçen ve dört bölümden oluşan bir eserdir. Romanın temel teması, modernleşme sürecinde bireylerin ve toplumun yaşadığı kimlik bunalımını, geçmişe duyulan özlemi ve modern çağın getirdiği yabancılaşmayı anlatmaktır. Başlıca karakterler olan Mümtaz, Nuran ve İhsan üzerinden işlenen konular arasında şunlar yer alır: - Mümtaz: Çocuk yaşta ailesini kaybeden ve amcasının oğlu İhsan'ın evinde büyüyen Mümtaz, şiir yazan ve aşkla bağlandığı Nuran'ın başka birine dönmesiyle bunalıma giren bir karakterdir. - Nuran: Mümtaz'ın sevdiği kadın, Tanpınar'ın asistanlık yıllarında gördüğü genç ve güzel bir kadındır. - İhsan: Mümtaz'ın hocası Yahya Kemal'i temsil eden, hayata bakışı ve mizacıyla Tanpınar'ı etkileyen bir karakterdir. Roman, aynı zamanda Tanpınar'ın özel hayatından otobiyografik unsurlar da içermektedir.