2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu kapsamında korunan yapılar şunlardır: Taşınmaz kültür varlıkları: Kaya mezarlıkları, yazılı, resimli ve kabartmalı kayalar, resimli mağaralar, höyükler, tümülüsler, ören yerleri, akropol ve nekropoller. Kale, hisar, burç, sur, tarihi kışla, tabya ve istihkamlar. Harabeler, kervansaraylar, han, hamam ve medreseler. Kümbet, türbe ve kitabeler, köprüler, su kemerleri, su yolları, sarnıç ve kuyular. Tarihi yol kalıntıları, mesafe taşları, eski sınırları belirten delikli taşlar, dikili taşlar. Sunaklar, tersaneler, rıhtımlar. Tarihi saraylar, köşkler, evler, yalılar ve konaklar. Camiler, mescitler, musallalar, namazgahlar. Çeşme ve sebiller. İmarethane, darphane, şifahane, muvakkithane, simkeşhane, tekke ve zaviyeler. Mezarlıklar, hazireler, arastalar, bedestenler, kapalı çarşılar, sandukalar, siteller, sinagoglar, bazilikalar, kiliseler, manastırlar. Taşınmaz tabiat varlıkları: Tarihi mağaralar ve kaya sığınakları. Özellik gösteren ağaç ve ağaç toplulukları. Ayrıca, Milli Mücadele ve Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunda büyük tarihi olaylara sahne olmuş binalar ve Mustafa Kemal ATATÜRK tarafından kullanılmış evler de koruma kapsamındadır. Koruma Kurullarınca mimari, tarihi, estetik, arkeolojik ve diğer önem ve özellikleri bakımından korunması gerekli bulunmadığı karar altına alınan taşınmazlar, korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı sayılmazlar.
