Boşanma davasında velayet, çocuğun üstün yararı ilkesi doğrultusunda mahkeme tarafından belirlenir. Bu değerlendirmede dikkate alınan bazı faktörler şunlardır: Çocuğun yaşı ve ihtiyaçları: Küçük yaştaki çocukların anneye daha fazla ihtiyaç duyduğu kabul edilir. Ebeveynlerin maddi ve manevi durumları: Mahkeme, çocuğun ihtiyaçlarını karşılayabilecek maddi imkânlara ve duygusal desteği sağlayabilecek manevi olgunluğa sahip ebeveyni tercih eder. Çocuğun görüşü: 8 yaşından büyük çocuklar, mahkeme huzurunda velayet konusunda kendi tercihlerini ifade edebilir. Ebeveynlerin davranışları: Mahkeme, ebeveynlerin çocuğa karşı tutumlarını, şiddet eğilimi, ihmal veya istismar gibi olumsuz davranışlarını değerlendirir. Çocuğun yaşadığı ortam: Çocuğun büyüdüğü çevre, okul durumu ve sosyal ilişkileri de göz önünde bulundurulur. Velayet kararı kesin olup, koşullar değiştiğinde tekrar gözden geçirilebilir.