Türk hukuk tarihinin kaynakları şu şekilde sınıflandırılabilir: Birinci derece kaynaklar: Doğrudan ve aracısız bilgi sağlayan belgeler, anılar, seyahatnameler, sefaretnameler, dini kaynaklar ve çeşitli yollarla bulunmuş malzemeler. İkinci derece kaynaklar: Birinci derece kaynaklara dayanan eserler. Üçüncü derece kaynaklar: İkinci derece kaynaklara dayanan, doğruluğu tartışılabilir haberler. Türk hukuk tarihinin bazı kaynakları: Çin kaynakları. Epigrafik ve arkeolojik kaynaklar. Etnografik kaynaklar. Dil ve dil üzerine yapılan incelemeler.