Osmanlı Devleti'nde toprak yönetimi, mülkiyet ve kullanım haklarına göre iki ana kategoriye ayrılan topraklar üzerinden yürütülmüştür: mülk araziler ve miri araziler. Mülk araziler, şahısların özel mülkü olup, alınıp satılabilir ve miras bırakılabilirdi. Bu araziler iki türe ayrılırdı: 1. Öşri araziler: Müslüman halka ait olan ve gelirinin %10'u öşür vergisi olarak devlete ödenen topraklardı. 2. Haraci araziler: Gayrimüslimlere ait olan ve gelirinin %15-20'si haraç vergisi olarak ödenen topraklardı. Miri araziler ise devlete ait olup, kullanım hakkı belirli hizmetler karşılığında halka verilirdi. Bu arazilerin bölümleri şunlardı: 1. Dirlik araziler: Geliri devlet memurlarına ve askerlere maaş ve görev karşılığı olarak verilen topraklardı. 2. Vakıf araziler: Geliri cami, medrese, hastane gibi hayır kurumlarına bırakılan topraklardı. 3. Ocaklık araziler: Tersane ve kale muhafızları için ayrılan arazilerdi. 4. Yurtluk araziler: Sınırların korunması karşılığında sınır boylarında ayrılan arazilerdi. 5. Mukataa araziler: Geliri doğrudan hazineye kalan arazilerdi.