1865 Dilâver Paşa Nizamnamesi, Osmanlı İmparatorluğu'nda Ereğli Kömür Maden-i Hümâyûnu'nda çalışan işçilerin çalışma koşullarını düzenlemek amacıyla hazırlanan bir yönetmeliktir. Nizamname, 7 bölümden ve 100 maddeden oluşmaktaydı. Başlıca düzenlemeleri şunlardır: Günlük çalışma süresinin 10 saate indirilmesi. İşçilerin sağlık sorunlarına ve çözümlerine değinilmesi. Müslüman işçilere bayramlarda, Hristiyan işçilere ise Paskalya Günü'nde tatil yapma fırsatı verilmesi. İşçilerin yiyecek-içecek ve diğer gereksinimlerinin maden işletmesi tarafından karşılanması. İşçilerin ocak dışında başka bir özel işte çalışmasının yasaklanması. Nizamname, 10 Eylül 1921 tarihine kadar yürürlükte kalmış ve yerine Havza-ı Fahmiye Maden Amelesinin Hukukuna Mütealik Kanun gelmiştir.