Dolandırıcılığın nitelikli halleri, Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 158. maddesinde belirtilmiştir. Bu haller şunlardır: Dini inanç ve duyguların istismar edilmesi. Kişinin içinde bulunduğu tehlikeli durum veya zor şartlardan yararlanmak. Kişinin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak. Kamu kurum veya kuruluşlarının araç olarak kullanılması. Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması. Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak. Tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin ticari faaliyetleri sırasında. Serbest meslek sahibi kişiler tarafından, mesleklerinden dolayı kendilerine duyulan güvenin kötüye kullanılması. Sigorta bedelini almak maksadıyla. Kişinin, kendisini kamu görevlisi veya banka, sigorta ya da kredi kurumlarının çalışanı olarak tanıtması veya bu kurum ve kuruluşlarla ilişkili olduğunu söylemesi suretiyle. Bu nitelikli hallerin varlığı durumunda, fail hakkında 3 yıldan 10 yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezası uygulanır.