• Buradasın

    1699-1774 yıllarında Osmanlı dış politikasının temel ilkeleri nelerdir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    1699-1774 yıllarında Osmanlı dış politikasının temel ilkeleri şunlardır:
    • Toprakları koruma ve barış siyaseti: 1718 Pasarofça Antlaşması'ndan sonra Osmanlı Devleti, mevcut topraklarını korumaya yönelik bir politika izlemiştir 5.
    • Batının üstünlüğünün kabulü: Bu dönemde Osmanlılar, Batı'nın üstünlüğünü tamamen kabul etmiş ve Batı tarzı ıslahatlar yapmaya başlamıştır 5.
    • Diplomatik ilişkilerin geliştirilmesi: 18. yüzyılda sürekli elçilikler kurulmuş ve Avrupa'daki güçler dengesine göre dış politika belirlenmeye başlanmıştır 35.
    • Rusya ve Avusturya ile mücadele: 18. yüzyılda Osmanlı'nın en büyük düşmanları Rusya ve Avusturya olmuştur 5.
    1774 Küçük Kaynarca Antlaşması ile Kırım'ın Rusya'ya kaybedilmesi, Osmanlı dış politikasının kendi inisiyatifi dışına çıkarak devletlerarası bir mesele haline gelmesine yol açmıştır 3.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    18 yüzyılda Osmanlı Devleti'nin dış politikası nedir?

    18. yüzyılda Osmanlı Devleti'nin dış politikası, Karlofça ve İstanbul antlaşmaları ile kaybedilen toprakları geri almak üzerine kuruluydu. Bazı önemli dış politika olayları: 1711 Prut Antlaşması: Osmanlı Devleti, Rusya ile yaptığı savaşta zafer kazanarak kaybettiği yerleri geri aldı. 1718 Pasarofça Antlaşması: Osmanlı, toprak kaybetmeye başladı ve elindeki toprakları korumaya yönelik bir politika izlemeye başladı. 1792 Yaş Antlaşması: Osmanlı, ilk kez sürekli bir elçi gönderdi. Bu dönemde Osmanlı Devleti, Batı tarzında ıslahatlar da yaptı.

    18. yüzyıl Osmanlı-İran Savaşı'nda 1734-1736 yılları arasında hangi antlaşma imzalandı?

    18. yüzyıl Osmanlı-İran Savaşı'nda 1734-1736 yılları arasında İstanbul Antlaşması imzalandı. İstanbul Antlaşması, 17 Ekim 1736 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ve İran'da kurulan Afşar Hanedanı arasında imzalanmış bir barış ve düzenleme antlaşmasıdır.

    1699-1792 yılları arasında Osmanlı dış politikasının temel ilkeleri nelerdir?

    1699-1792 yılları arasında Osmanlı dış politikasının temel ilkeleri şunlardır: Toprakları koruma ve barış politikası: Bu dönemde Osmanlı Devleti, fetih politikasından vazgeçerek mevcut topraklarını korumaya yönelik bir politika izlemiştir. Batı üstünlüğünün kabulü: Osmanlılar, Batı'nın üstünlüğünü kabul etmiş ve Batı tarzı ıslahatlar yapmaya başlamıştır. Denge siyaseti: Osmanlı Devleti, Avrupalı devletlerle denge siyaseti izlemeye başlamıştır. Diplomatik temsiliyetin artırılması: 18. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Avrupa'nın önemli merkezlerinde daimî diplomatik temsilciler bulundurulmaya başlanmıştır. Bu dönemde imzalanan önemli antlaşmalar arasında Karlofça, Pasarofça, Küçük Kaynarca, Ziştovi ve Yaş antlaşmaları bulunmaktadır.

    1768-1774 Osmanlı Rus Savaşı'nın sonuçları nelerdir?

    1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı'nın sonuçları şunlardır: Küçük Kaynarca Antlaşması: 21 Temmuz 1774'te imzalanan antlaşma ile Kırım'a bağımsızlık verildi ve Rusya'nın egemenliği altına girdi. Toprak Kayıpları: Ukrayna'nın güneyi, Kuzey Kafkaslar ve Akkerman, Bender gibi kaleler Rusya'nın eline geçti. Askeri ve Ekonomik Kayıplar: Osmanlı ordusu 40.000 asker kaybetti, 80.000 asker kaldı. Diplomatik Kayıplar: Osmanlı'nın Avrupa'daki gücü zayıfladı, Ortodoks millet üzerindeki kontrolü azaldı. Stratejik Haklar: Rusya, Karadeniz ve Akdeniz'de donanma bulundurma ve Boğazlardan savaş gemileri geçirme haklarını elde etti.

    1774 yılları arasında Osmanlı'nın genel politikası nedir?

    1774 yılları arasında Osmanlı'nın genel politikası, denge siyaseti olarak tanımlanabilir. Bu politikanın bazı yansımaları: Rusya ile ilişkiler: 1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı'ndaki yenilgi sonrası, 1779'da Aynalıkavak Tenkihnamesi imzalanmıştır. Doğu Anadolu ve Irak'ta güvenlik: Osmanlı, İran'ın olası saldırılarına karşı bölgedeki eyalet askerleriyle caydırıcı bir üstünlük sağlamıştır. İç ekonomik sorunlar: Osmanlı, ekonomik zorluklarla karşı karşıya kalmış ve ıslahatları Avrupa'dan ilham alarak yapmaya çalışmıştır.

    1699-1792 yılları arasında Osmanlı'da hangi antlaşmalar yapıldı?

    1699-1792 yılları arasında Osmanlı İmparatorluğu'nda yapılan bazı antlaşmalar şunlardır: Karlofça Antlaşması (1699). Prut Antlaşması (1711). Pasarofça Antlaşması (1718). İstanbul Antlaşması (1724). Küçük Kaynarca Antlaşması (1774). Yaş Antlaşması (1792). Bu dönemde yapılan diğer önemli antlaşmalar arasında Hemedan Antlaşması (1723-1727), Ahmet Paşa Antlaşması (1732) ve Belgrad Antlaşması (1739) da bulunmaktadır.

    16. yüzyılda Tunus'un Osmanlıya bağlanması hangi antlaşma ile olmuştur?

    16. yüzyılda Tunus'un Osmanlıya bağlanması, 1574 yılında imzalanan Zitvatorok Antlaşması ile gerçekleşmiştir. Ancak, Tunus'un Osmanlı egemenliğine girişi, 1534 yılında Barbaros Hayrettin komutasındaki Osmanlı kuvvetlerinin İspanyol işgalini püskürtmesiyle başlamıştır.