Dolandırıcılığın nitelikli halleri, Türk Ceza Kanunu'nun 158. maddesinde belirtilmiştir ve şu şekildedir: 1. Dinî inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle dolandırıcılık. 2. Kişinin içinde bulunduğu tehlikeli durum veya zor şartlardan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık. 3. Kişinin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak suretiyle dolandırıcılık. 4. Kamu kurum ve kuruluşlarının, kamu meslek kuruluşlarının, siyasi parti, vakıf veya dernek tüzel kişiliklerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık. 5. Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına olarak dolandırıcılık. 6. Bilişim sistemlerinin, banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık. 7. Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık. 8. Tacir veya şirket yöneticisi olan ya da şirket adına hareket eden kişilerin ticari faaliyetleri sırasında dolandırıcılık. 9. Serbest meslek sahibi kişiler tarafından, mesleklerinden dolayı kendilerine duyulan güvenin kötüye kullanılması suretiyle dolandırıcılık. 10. Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak maksadıyla dolandırıcılık. 11. Sigorta bedelini almak maksadıyla dolandırıcılık.