Osmanlı İmparatorluğu, 19. yüzyılda dış borçlanmaya başvurmasının başlıca nedenleri şunlardır: 1. Mali Bunalım: 16. yüzyılın ortalarından itibaren derinleşen mali kriz, gelir yetersizliğine yol açtı. 2. Savaşlar: Yenilgiyle sonuçlanan savaşlar ve yüksek savaş tazminatları, mali yükü artırdı. 3. Kapitülasyonlar ve Ticaret Anlaşmaları: Avrupa ile yapılan ticaret anlaşmaları ve kapitülasyonlar, Osmanlı ekonomisini dış rekabete açık hale getirdi ve bütçe açıklarını artırdı. 4. Vergi Kayıpları: İltizam sisteminin yozlaşması ve vergi gelirlerinin azalması, mali dengeyi bozdu. 5. Sermaye Birikimi: Avrupa'da sanayileşme sonrası artan sermaye birikimi, Osmanlı'yı dış borçlanmaya itti. Bu nedenlerle Osmanlı, ilk dış borcunu 1854 yılında Kırım Savaşı için aldı ve bu süreç, imparatorluğun ekonomik bağımsızlığını kaybetmesine yol açtı.
