Ahmet Güner Sayar'ın "Osmanlı'da Devlet, Toplum ve Ekonomi" adlı eseri, Osmanlı insanının modern iktisat standartlarını üretememesinin nedenlerini ele alır. Eserde öne çıkan bazı tezler şunlardır: Normatif iktisat anlayışı: Osmanlı'da ulemanın spekülatif bilgiye yaşam alanı sunmaması, iktisadi bilgi üretiminin önünde engel olarak görülür. Toprak rejimi ve ekonomi: Miri toprak sistemi, özel mülkiyeti dışlayarak iktisadi bilgi üretimine engel olmuştur. Ticarete bakış: Ticaret, Osmanlı insanı nezdinde aşağı bir iş olarak görülmüş ve bu alan gayrimüslimlere bırakılmıştır. Ahlaki yapı: Dayanışma ve uhrevi yaşam kaygısı, ferdin birikimden ve kâr peşinde koşmaktan alıkoymuştur. Sultan anlayışı: Padişahın mutlak otoritesi, bağımsız aklı ve eleştiriyi yok kılmıştır. Sayar, Tanzimat'tan sonra Batı ile temasların artmasının Osmanlı'nın modern iktisat düşüncesine açılmasını sağladığını belirtir.