Osmanlı İmparatorluğu'nda tekaüt (emekli) maaşı, farklı meslek grupları ve rütbeler için değişiklik göstermekteydi. Örneğin: Vezirler: 200.000 akçe. Beylerbeyiler: 80.000 akçe. Defterdarlar: 60.000 akçe. Sancak beyleri: 50.000 akçe. Yeniçeriler: Emeklilik maaşları başlangıçta 3-4 akçe iken, daha sonra 8 akçeye kadar yükseldi. Kazaskerler: 150-200 akçe. Şeyhülislamlar: 200 akçe (emekli olduklarında). 1881 yılında sivil memurlar için bir emeklilik sandığı kurulmuş ve bu dönemde de maaşlar, devletin düzenlemeleri ile belirlenip güncellenmiştir. Emekli maaşları, ayrıca gelir sağlayan toprak tahsisleriyle de desteklenebilirdi.