Osmanlı'da pirinç ticareti, devletin sıkı denetimi altında yürütülürdü. Mısır'dan gelen pirinç, Osmanlı'da en çok tüketilen türdü ve "Dimyat'a pirince giderken, evdeki bulgurdan olmak" gibi deyimlere konu olmuştur. Filibe'den gelen pirinç, 16. yüzyılda kaliteli pirinç ziraatinin yayılmasıyla temin edilmiştir. İran pirinci, 16. yüzyılda Safevi mutfağında çeşitli pişirme tekniklerinin gelişmesiyle Osmanlı mutfağını etkilemiştir. 18. yüzyıldan itibaren pirinç üretimi yaygınlaştı ve fiyatı ucuzladı.