Osmanlı'da dirlik sahipleri, devlet tarafından maaş karşılığı olarak toprak verilen kişilerdir. Bu kişiler üç ana kategoriye ayrılır: 1. Has Sahipleri: Yıllık geliri 100.000 akçeden fazla olan arazilere sahip olan, genellikle padişah, vezir ve yüksek dereceli devlet memurlarıdır. 2. Zeamet Sahipleri: Yıllık geliri 20.000-100.000 akçe arasında olan arazilere sahip olan, orta dereceli devlet memurları ve kadılardır. 3. Tımar Sahipleri: Yıllık geliri 3.000-20.000 akçe olan arazilere sahip olan, sipahi adı verilen eyalet askerleridir.