Osmanlı ekonomik yapısının değişimi, klasik çağ ve reform dönemi olarak iki ana aşamada incelenebilir. Klasik çağda Osmanlı ekonomisi, tarım, zanaat ve ticarete dayanıyordu. Reform döneminde ise Osmanlı ekonomisi şu şekillerde değişti: Sanayileşme: İstanbul, İzmir ve Selanik gibi şehirlerde fabrikalaşma başladı, ancak bu işletmeler Avrupa şehirleriyle kıyaslandığında küçük çapta kalıyordu. Kapitülasyonlar: Avrupalı devletlere tanınan ticari imtiyazlar, kısa vadede ticari hareketlilik sağlasa da uzun vadede ekonomik bağımsızlık sorunlarına yol açtı. Dış ticaret: Coğrafi keşifler sonucu yeni ticaret yollarının keşfedilmesi, Osmanlı'nın denetiminde olan İpek ve Baharat yollarının önemini azalttı. Tımar sisteminin çöküşü: Tımar sisteminin bozulması, tarım ekonomisinin zayıflamasına yol açtı. Enflasyon ve vergi baskısı: Avrupa'da gümüş ve altın madenlerinin keşfedilmesi, Osmanlı'da enflasyona neden oldu.