Avrupa Birliği (AB) hukuku, Avrupa kıtasındaki 27 ülkenin ekonomik, siyasi ve hukuki entegrasyonunu düzenleyen bir hukuk sistemidir. AB hukukunun temel özellikleri: Doğrudan etki ilkesi: AB düzenlemeleri, üye ülkelerde doğrudan uygulanabilir ve iç hukukta herhangi bir uyarlama veya yasama süreci gerektirmez. Üstünlük ilkesi: AB hukuku, üye devletlerin ulusal hukuklarına karşı üstün gelir. Sadakat ilkesi: Üye devletler, AB hukuku ile çelişen bir durum söz konusu olduğunda, AB'nin amaçlarına ve politikalarına sadık kalmalıdır. Hukukun üstünlüğü ilkesi: AB, tüm üye ülkelerde hukukun üstünlüğünü teşvik eder. AB hukukunun uygulama alanları: İç pazar ve serbest dolaşım: Üye ülkeler arasında serbest ticaretin, mal ve hizmetlerin serbest dolaşımını sağlamak. Rekabet hukuku: Serbest piyasa ekonomisinin etkin bir şekilde işleyebilmesi için rekabetin korunmasına yönelik düzenlemeler. Çevre ve sağlık: Çevre koruma, enerji verimliliği, iklim değişikliği ile mücadele gibi alanlarda düzenlemeler. Tarım ve balıkçılık: Ortak Tarım Politikası ile tarım sektörünü düzenleme. Adalet ve içişleri: Suçla mücadele, sınır güvenliği, sığınmacı politikaları ve vatandaşlık hakları. Dış ilişkiler ve ticaret: Dünya çapında dış ticaret anlaşmaları yapma ve dış ilişkileri düzenleme.