Milli Türkçe, milli kültürümüzün temeli olan dilimiz Türkçenin gelişim dönemlerini anlatır. Bu dönemler şu şekilde özetlenebilir: 1. İlk Türkçe Dönemi: Türkçenin bilinen ilk izleri, Orta Asya bozkırlarında yaşayan Türk boylarının kullandığı dildir. 2. Eski Türkçe Dönemi: Bu dönemde Türkçenin ilk yazılı belgeleri ortaya çıkmış olup, Orhun Kitabeleri bu dönemin en önemli yazılı kaynaklarından biridir. 3. Karahanlı ve Selçuklu Dönemi: Uygur alfabesi kullanılarak eserler verilmiş, Yusuf Has Hacib’in “Kutadgu Bilig” ve Kaşgarlı Mahmud’un “Divan-ı Lügati’t-Türk” adlı eserleri bu döneme aittir. 4. Osmanlı Dönemi: Arapça ve Farsça kelimelerin Türkçeye girmeye başladığı, Evliya Çelebi’nin “Seyahatname” ve Süleyman Çelebi’nin “Mevlid” adlı eserlerinin yazıldığı dönemdir. 5. Cumhuriyet Dönemi ve Dil Devrimi: 1928’de Latin alfabesine geçilmiş, 1932’de Türk Dil Kurumu kurulmuş ve Türkçenin bilim, sanat ve kültür dili olarak geliştirilmesi için çalışmalar başlatılmıştır. 6. Çağdaş Türkçe: Günümüzde Türkçe, dünya genelinde geniş bir coğrafyada konuşulmakta ve yazılmakta, bilim, teknoloji ve sanat alanlarında yeni kelime ve terimlerle zenginleşmektedir.