Türkçenin vurgu sistemi iki şekilde incelenir: kelime vurgusu ve cümle vurgusu. Kelime vurgusunda Türkçede genellikle vurgu son hece üzerindedir. Ancak bazı durumlarda farklılık gösterir: - Coğrafi isimlerde vurgu ilk hecededir (örneğin, "Ankara", "Norveç"). - Arapça ve Farsçadan gelen uzun heceli kelimelerde vurgu uzun hecededir (örneğin, "katil"). - "ç, k, p, r, ş, z" ünsüzleri vurguyu bulundukları heceye taşırlar (örneğin, "kaçtım", "saptı"). Cümle vurgusunda ise vurgu, cümlenin türüne göre değişir: - Fiil cümlelerinde vurgu, yükleme en yakın olan kelime veya kelime grubu üzerindedir. - İsim cümlelerinde vurgu, yüklemin kendisindedir. - Soru cümlelerinde vurgu, soru ifadesindedir. - Şart cümlelerinde vurgu, şart ifadesindedir.