Türklerde asa kullanım nedenleri şunlardır: Otorite ve güç sembolü: Özellikle Yeniçeri Ocağı'nda Çorbacı Ağası'ndan itibaren büyük rütbeli subaylar, yüksek rütbeli saray subay ve memurları, sadrazam, vezirler, şeyhülislam, kadıaskerler ve tarikat şeyhleri, mevkilerinin alameti olarak asa kullanmışlardır. Yaşlıların desteği: Asa, yaşlıların veya yürümekte zorluk çekenlerin baston yerine kullandığı bir uzun sopadır. Dini gelenek: İslam'da asa taşımak, Peygamber Efendimiz'in (s.a.s.) sünnetindendir. Asa kullanımı, 19. yüzyılın ilk çeyreğine kadar devam etmiş, bu tarihten sonra II. Mahmud'un başlattığı batılılaşma hareketiyle birlikte asanın yerine baston kullanılmaya başlanmıştır.