Tanrı'nın ölümü, Friedrich Nietzsche'nin felsefesinde modern çağda Hristiyan ahlakının ve metafizik değerlerin çöküşünü simgeler. Nietzsche'ye göre Tanrı'nın ölümü şu anlamlara gelir: - İnsanın öz güvenini kazanması: Tanrı'nın var olması, insanlığın kendini yeterince güçlü hissetmemesine neden olur. - Yaratıcı özgürlük: Tanrı'nın yokluğu, insanların kendi değerlerini yaratmaları için bir fırsattır. - Nihilizm: Tanrı'nın ölümüyle birlikte, her şeyin anlamsız olduğu duygusu yaygınlaşır ve insanlar içi boş ritüellere yönelir. Ayrıca, bazı filozoflar "Tanrı'nın ölümü" ifadesini insanın ölümü olarak da yorumlamışlardır; bu, Batı bilgisinde özne ve bilinç özdeşliğinin sona ermesi anlamına gelir.