Tesmî‘ ve tahmîd, namazda rükûdan doğrulurken yapılır. Tesmî‘, "semiallahü li-men hamideh" (Allah hamdedenin hamdini kabul eder) cümlesinin söylenmesi anlamına gelir. Tahmîd, "rabbenâ leke’l-hamd" (Ey Rabbimiz! Hamd sana mahsustur) duasının okunması demektir. Tek başına namaz kılan kişi her iki duayı da kendisi söyler.