Tafra teorisi, Mu'tezile kelâmcılarından Nazzâm tarafından, nesnelerin mesafeleri sıçrayarak katettiğini açıklamak amacıyla geliştirilmiş bir teoridir. Nazzâm, nesnelerin bölünmeyen parçalardan (atomlar) oluştuğu düşüncesini reddetmiş ve nesnelerin zihnen sonsuza kadar bölünebileceğini savunmuştur. Tafra teorisi, hareketin varlığını kabul eden tezleri çürütmek için Zenon'un görüşleriyle benzerlik gösterir; çünkü Zenon da sonsuz bir mesafenin katedilmesinin mümkün olmadığını savunmuştur. Kelâmcıların çoğu, bir cismin ikinci bir mekâna uğramadan üçüncü bir mekâna geçemeyeceği gerekçesiyle tafra teorisine karşı çıkmıştır.