Ressentiment psikolojisi, bireylerin kendi eksikliklerini ve başarısızlıklarını dış dünyadaki diğer kişilere yansıtma eğilimini ifade eder. Bu kavram, Friedrich Nietzsche'nin felsefesinde önemli bir yer tutar ve Nietzsche'ye göre ressentiment, özellikle Hristiyan ahlakı ve dünya görüşünde güçsüzlerin güçlüleri ahlaki açıdan yargılayıp mahkûm etmelerine olanak tanır. Diğer filozoflar tarafından da incelenen ressentiment, Max Scheler tarafından "zihnin kendi kendini zehirlemesi" olarak tanımlanmıştır.