Reform, Osmanlı döneminde mevcut durumu daha iyiye götürme çabası olarak tanımlanan, toplumun, kurumların veya sistemlerin içindeki eksiklikleri düzeltmek amacıyla yapılan köklü değişiklikleri ifade eder. Osmanlı dönemindeki bazı önemli reform hareketleri şunlardır: 1. Tanzimat Fermanı (1839): Mustafa Reşid Paşa tarafından hazırlanan bu fermanla, Osmanlı Devleti'nde hukukun üstünlüğü, adalet, mülkiyet hakkı ve can güvenliği gibi Batılı değerlerin hukuk sistemine entegre edilmesi amaçlanmıştır. 2. Islahat Fermanı (1856): Tanzimat Fermanı'nın devamı niteliğinde olup, özellikle gayrimüslim vatandaşların haklarının korunması ve iyileştirilmesi konusuna odaklanmıştır. 3. II. Mahmud Dönemi Reformları: Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılması, Avrupa'dan subay getirilmesi, Avrupa'ya subaylar gönderilmesi gibi askeri ve idari alanda yapılan reformlar bu döneme aittir. Bu reformlar, Osmanlı Devleti'nin modernleşme sürecinin önemli kilometre taşları olmuş ve imparatorluğun ayakta kalma mücadelesine katkıda bulunmuştur.