Dilbiliminde pekiştirme, bir sözcüğe anlamını kuvvetlendirmek için ilaveler yapılması veya sözcüğün tekrarlanmasıdır. Türkçede başlıca beş çeşit pekiştirme vardır: 1. Ünsüzle başlayan kelimelerde: - Kelimenin başındaki ünsüz, hemen sonrasındaki ünlüyle birlikte alınır ve arkasına "m, p, r, s" ünsüzlerinden biri getirilir. - Örnekler: dopdolu, dümdüz, dosdoğru. 2. Ünlüyle başlayan kelimelerde: - Kelimenin başındaki ünlü alınıp arkasına "p" ünsüzü getirilir. - Örnekler: apacı, apansız, epeğri. 3. İkilemelerle pekiştirme: - Örnekler: kara kara bulutlar, uzun uzun kavaklar. 4. "Mi" soru edatı ile pekiştirme: - Örnekler: güzel mi güzel, hoş mu hoş. 5. Kural dışı pekiştirmeler: - Örnekler: darmadağın, karmakarışık.