Yer tamlayıcısı, bir cümlede ismin "-e, -de ve -den" hâllerinde bulunan, yüklemin bildirdiği işi yer bakımından belirten ögedir. Yer tamlayıcısını cümle içerisinde bulabilmek için yükleme “neye, nereye, nerede, nereden, kime, kimde, kimden, neden” soruları sorulur. Örnekler: Kuruma dilekçe verdim. Babamdan harçlık istedim. Ormandan koşarak uzaklaştım. Sularda binlerce canlı türü yaşar. Haftaya tatile çıkacağım. Cebimden bir onluk çıkardım. Bu soruyu ona sormaktan çekindim. Sende önemli bir şeyler var. Bu sorunlar yüzünden seni kaybettim. Yer tamlayıcısı isim soylu yüklemlere -a, -e, -da, -de, -ta, -te, -dan, -den, -tan, -ten ekleriyle bağlanır. "-e / -den hâl eki için edatı görevinde kullanılıyorsa ya da sebep bildiriyorsa zarf tümleci kurar. Örnekler: Sağa sola bakmadan içeri girdi. Akşama, yemeğe gideceğiz. Korkudan dili tutulmuştu. Babasıyla kavga ettiğinden eve uğramıyor. Birazdan hava kararacak. Denize yüzmeye gidiyorum. Ailesine yürekten bağlıydı. Bazı yer tamlayıcıları kendinden önceki yer tamlayıcısının açıklayıcısıdır. Örnek: Her tarafta, yükselen otların kenarlarında, kırların en tenha ve göze görünmez noktalarında başlı başına tam bir güzellikle açılmış, belki renkleri biraz soluk kır çiçekleri vardı.